ouch
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]ouch /ɒ́u̯x/ (liaison: /ɒ́u̯ɣ/)
- naeve waat al gezag is, en wiejer
- Die höbbe neet allein 'nen hóndj, mer ouch 'n kat.
- juus wie de anger luuj of anger dinger
- Henk waas ouch in 't zaelke.
- (synoniem) anger waord veur juustement
- Aafbraeking
- ouch
- Variaasje
- (enclitisch) och
- Homofoon
- Aafleijinge
- jao-ouch, ouchal, ouchzoea
- onne, onnen, on
- ol, ommeh, ommens, ommer, onneet, onnieks, onnoeajt, onnoeat, onnoeatj, onnoeats, onnörges, ons
- onna, onnag, onnal, onnammeh, onnammens, onnammer, onnanneet, onnannieks, onnannoeajt, onnannoeat, onnannoeatj, onnannoeats, onnannörges, onnans
- onnan, onnanne, onnannen
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Det is (mich) toch ouch get! (naodrök op ouch): Det is (mich) 'nen toestandj!
- Óngenuuedj is ouch hie! = E deil luuj die neet genuuedj zeen, zeen ouch hie. (Det wuuert döks gebroek es 'n vróntsjöljigiging door die det zelf neet genuuedj zeen, mer ouch döks es 'n venienige opmirking door emes dae zich ergert aan óngenuuedje gaste.)
In anger spraoke
[bewirk][1]
Tössewirpsel
[bewirk]Lemma
[bewirk]ouch /ɒ́u̯x/ (liaison: /ɒ́u̯ɣ/)
- (synoniem) anger waord veur jao-ouch
- Aafbraeking
- ouch