oug

'n oug [1]

Mofers[bewirk]

oug ó /ɒ̀u̯x/

(liefdeil) 't gezichsorgaan van 'ne miens of e bieës waat deentj veure waornumming van leech
e puntj op 'nen dobbelstein
e veurwerp det de vorm haet van 'n [1]
Doe mós daen draod door 't oug vanne naolj duje.
e vètoug inne soep
de plaats inne midde van 'ne storm wo 't windjstil is
e versiersel inne vorm van 'n [1] det me vindj inne stert van 'n paw of oppe vleugele van roewveugel

brandj inne/ouge ougen höbbe:
1. koortsige ougen höbbe
2. óntstaoken ouge höbbe
d'n doead inne ougen höbbe: oetzeen ofwen me nimmieë lang laef
gèn handj veure ouge kónne zeen
'n kaaj op 't oug höbbe
emes nao de ouge kieke: zich te sterk aafhenkelik make van emes anges of de meining van emes anges
emes 'n uigske knippe
emes ónger ouge kómme: door emes waere gezeen en det es bedreigendj ervare
Nao waat ich dem höb aangedaon wil ich 'm nimmieër ónger ouge kómme.
emes de ougen oete kop kratse: vals doon taengen emes anges
emes 't leech inne ouge neet gunne
gei leech inne ouge höbbe
gèn ouge genóg höbbe
Veur zónne kwaojóng höbs se gèn ouge genóg.
De ouge zeen grótter es de maag: wuuert gezag wen me zich mieër aeten haet opgesjöp es m'n oetkrieg.
emes de ouge oetstaeke: aafgóns opwèkke bie emes
slaop inne ouge höbbe of de slaop nag inne ouge höbbe
te meug zeen óm oete ouge te kieke:
1. hieël meug zeen
2. te lui zeen veur tegooj te kieke
de pupse nag inne ougen höbbe: nag neet gans wakker zeen
Oug óm oug; tandj óm tandj
"Det is ein!" zag Ulespegel, doe sloog/stook t'r zie moder ein oug oet.
Die sjael die kiek eine mit t linkse oug in t rechse waemesteske.
zich de ougen oete kop (mótte) sjame: zich hieël erg (mótte) sjame

[1]