Naar inhoud springen

iris

Van Wiktionary

e broen iris

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

iris ó /í:rɪ̽s/

  1. (liefdeil) e membraan in 't ough det zich kan sametrèkke, det inne midde doorbaord wuuert door 't ougszwart, det de wieväölheid aan leech bepaoltj det 't nètvlees bereik en det de ougkluuer bestump
Aafbraeking
  • i-ris
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif iris irisse irissen
IPA /í:rɪ̽s/ /í:rɪ̽s/ /í:rɪ̽se/ /í:rɪ̽sen/
dim. sjrif iriske irisken iriskes
IPA /í:rɪ̽skʲe/ /í:rɪ̽skʲen/ /í:rɪ̽skʲes/ /í:rɪ̽skʲez/
dat. sjrif iris irisse irissen
IPA /í:rɪ̽s/ /í:rɪ̽s/ /í:rɪ̽se/ /í:rɪ̽sen/

In anger spraoke

[bewirk]