riekelik

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

riekelik /rí:kʲelɪkʲ/

  1. op 'n oetgebrèdje meneer
    Die bruuedjes dao zeen riekelik belag mit kieës, sjónk en slaaj d'rop.
    Daen drank maag op zoea fieës waal riekelik vlujje!
Aafbraeking
  • rie-ke-lik
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif riekelik
IPA /rí:kʲelɪkʲ/ /rí:kʲelɪgʲ/
kómparatief sjrif riekeliker
IPA /rí:kʲelɪkʲər/
superlatief sjrif riekelikste
IPA /rí:kʲelɪkste/

In anger spraoke[bewirk]