tösse

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Veurzitsel[bewirk]

Lemma[bewirk]

tösse /tœsə/ (liaison: tössen)

  1. plaats (statisch):
    1. guuef aan det get aan minimaal twieë kantje grens aan 't verneumdje, ómklemp door
      d'n Atlantischen Oceaan ligk tössen Europa en Amerika.
  2. plaats (dynamisch):
    1. guuef aan det get middenin twieë of mieë verneumdje zake te kómme ligke/staon/zitten is
      Mich is det pepierke tösse die kes gevalle.
  3. tied: guuef aan det zich get aafspeeltj nao en veur d'n aangegaeven tied
    Veer kómme tösse drie en veer.
  4. guuef aan det get e deil van 'n groep is
    Tössen al die luuj vinjs te dem neet trögk.
  5. guuef de minimum- en maximumwaerd aan
    Alle luuj tösse de twintjig enne dertig waeren opgerope.
Raod

Veur oearsprónk is dit e keusveurzitsel det zowaal akkuzatief es datief noom.

Aafbraeking
  • tös-se
Variaasje
Aafleijinge
Zagswies
  • Dao is/waas nieks tösse te kriege (naodrök op tösse): Dao is/waas gei taengenargument aan te veure.
  • d'r tösse zitte / d'rtösse zitte (naodrök op tösse): In hieël zwaor perbleme zitte, ouch waat betröf de gezóndjheid.
  • emes tössen höbbe (naodrök op tösse):
    1. emes slaeg gaeve, emes aaframmele
    2. emes besjantje
  • hie en taenge dao en tösse (ouch gesjreven es hie-en-taenge dao-en-tösse): aangaons, taenge daen tied
  • mitte stert tösse de bein (mv.):
    1. hieël erg engstig
    2. hieël erg bedruuef (mit naam ómdet verwachtinge neet zeen oetgekómme)
  • tössen 't hangen en 't wörge: bekans neet, op 't rendje (Nederlandjs: ternauwernood)

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tösse /tœsə/ (liaison: tössen)

  1. neet-wirkwäördelike res van e wirkwaord beginnendj mit tösse-
Aafbraeking
  • tös-se