toevalligeren

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toevalligeren /tú:'vàlɪɣərən ~ tú:'vàlɪʝərən/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne kómparatief van toevallig (mit liaison)
Aafbraeking
  • toe-val-li-ge-ren