toevallig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

toevallig /tú:'vàlɪç/

  1. zich ónveurzeen veurvallendj, door toeval gebeurendj
Aafbraeking
  • toe-val-lig
Synoniem
Aafleijinge
Samestèlling
  • toeval + -ig ('t Óntbraeke vannen umlaut, 't versjuve vanne klemtoean enne toeanverdeiling verraoje det dit eigentlik e lieënwaord oet 't Nederlandjs is.)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif toevallige toevalligen toevallige toevallig toevallige toevallig toevallig
IPA /tú:'vàlɪʝe/ /tú:'vàlɪʝen/ /tú:'vàlɪʝe/ /tú:'vàlɪç/ /tú:'vàlɪʝ/ /tú:'vàlɪʝe/ /tú:'vàlɪç/ /tú:'vàlɪʝ/ /tú:'vàlɪç/ /tú:'vàlɪʝ/
kómparatief sjrif toevalligere toevalligeren toevalliger toevalliger toevalliger toevalliger toevalligert
IPA /tú:'vàlɪʝərə/ /tú:'vàlɪʝərən/ /tú:'vàlɪʝər/ /tú:'vàlɪʝər/ /tú:'vàlɪʝər/ /tú:'vàlɪʝər/ /tú:'vàlɪʝər̥t/ /tú:'vàlɪʝərd/
superlatief sjrif toevalligste toevalligsten toevalligste toevalligste toevalligste toevalligste toevalligste
IPA /tú:'vàlɪçste/ /tú:'vàlɪçsten/ /tú:'vàlɪçste/ /tú:'vàlɪçste/ /tú:'vàlɪçste/ /tú:'vàlɪçste/ /tú:'vàlɪçste/
partitief sjrif toevalligs
IPA /tú:'vàlɪçs/ /tú:'vàlɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) toevalligs (toe) (wie) toevallig (geer)
IPA /wì: tú:'vàlɪçs tú:/ /wì: tú:'vàlɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) toevalligers (toe) (wie) toevalligertj (geer)
IPA /wì: tú:'vàlɪʝər̥s tú:/ /wì: tú:'vàlɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

toevallig /tú:'vàlɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • toe-val-lig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif toevallig
IPA /tú:'vàlɪç/ /tú:'vàlɪʝ/
kómparatief sjrif toevalliger
IPA /tú:'vàlɪɣər/
superlatief sjrif toevalligste
IPA /tú:'vàlɪçste/