toeval

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

toeval m > ó /tù:vál/

  1. 'n gebeurtenis of ómstenjigheid die me veuraaf neet kós veurzeen of beraekene
Aafbraeking
  • toe-val
Aafleijinge
Zagswies
  • toeval zeen: toevallig zoea oetkómme
    Det waas toeval det ich dem dao tróf.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toeval
IPA /tù:vál/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif toeval
IPA /tù:vál/

In anger spraoke[bewirk]