twieëdje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Rangtèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

twieëdje /tw̥ìæ̯̈ɟe/

  1. op plaats twieë in 'n rie
  2. (es opvolger van 'n houftèlwaord) gedeildj door twieë
    Ein twieëdje is prónt de hèlf.
Raod

Bie 'n opvolging van aadshaer oet wuuert 't waord "angerdje" gebroek; allewiel allein nag meh bie luuj en tiedsbepaolinge.

Aafbraeking
  • twieë-dje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
mannelik vrouwelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
superlatief sjrif twieëdje twieëdjen twieëdje twieëdje twieëdje
IPA /tw̥ìæ̯̈ɟe/ /tw̥ìæ̯̈ɟen/ /tw̥ìæ̯̈ɟe/ /tw̥ìæ̯̈ɟe/ /tw̥ìæ̯̈ɟe/

In anger spraoke[bewirk]