twieë

Van Wiktionary
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Mofers[bewirk]

Houftèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

twieë /tw̥ìæ̯̈/

  1. 't alik getal (2) det tössen ein (1) en drie (3) ligk, bie 't törve: "II"
Aafbraeking
  • twieë
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Det is vers twieë: Det is 'n kwestie die noe nanneet in discussie is.
    Ieëstens mós toe nag meh zeen ofs toe de deur oet kums; ofs toe nao 't boetelandj moogs is vers twieë.
  • Det mets sniedj van twieë kantje: Daomit höbs se-n op twieë menere veurdeil.
  • Det zeen twieë henj op éíne boek: Det zeen twieë luuj die zich óngerein mit alles óngersteune.
  • emes de kop tösse twieë oeare zitte
  • Ich zit dich de kop tösse twieë oeare.
  • mit twieë wäörd kalle: belaef kalle, dus neet allein antjwaord gaeve mit "jao" of "nae", mer ouch mit 'nen aanspraeknaam, wie "Jao, pap".
  • Nemes kan twieë hieëre dene.
  • zoea zeker wie twieë en twieë veer is: ram zeker

Verbuging[bewirk]

mannelik vrouwelik ónziejig predikatief
radikaal liaison radikaal liaison
houftèlwaord sjrif †twei †twein twieë
IPA /tw̥ɛ́i̯/ /tw̥ɛ́i̯n/ /tw̥ìæ̯̈/
rangtèlwaord sjrif twieëdje
angerdje 		twieëdjen
angerdje 		twieëdje
angerdje 		twieëdje
angerdje 		twieëds
IPA /tw̥ìæ̯̈ɟe/
/áŋə̽rɟə/ 		/tw̥ìæ̯̈ɟen/
/áŋə̽rɟən/ 		/tw̥ìæ̯̈ɟe/
/áŋə̽rɟə/ 		/tw̥ìæ̯̈ɟe/
/áŋə̽rɟə/ 		/tw̥ìæ̯̈d̥s/ /tw̥ìæ̯̈dz/
kieërtèlwaord sjrif dobbele dobbelen dobbel dobbel dobbel
†dobbelt
IPA /dɒbə̽lə/ /dɒbə̽lən/ /dɒbəl/ /dɒbəl/ /dɒbəl/
/dɒbəl̥t/ /dɒbəld/
biewäördelik sjrif — twieëdjens
IPA — /tw̥ìæ̯̈ɟen̥s/ /tw̥ìæ̯̈ɟenz/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

twieë v /tw̥ìæ̯̈/

  1. 't getal "2" (ouch es puntj of siefer)
Aafbraeking
  • twieë

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif twieë twieëjes
IPA /tw̥ìæ̯̈/ /tw̥ìæ̯̈jes/ /tw̥ìæ̯̈jez/
dim. sjrif — —
IPA — —

In anger spraoke[bewirk]

Aafkómstig van "https://li.wiktionary.org/w/index.php?title=twieë&oldid=653741"