twieëkamp

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

twieëkamp m /tw̥ìæ̯̈kám̥p/

  1. 'ne stried tösse twieë luuj of klóchte luuj, meis gebónjen aan 'n vaste rits aan regels
Aafbraeking
  • twieë-kamp
Synoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif twieëkamp twieëkampe twieëkampen
IPA /tw̥ìæ̯̈kám̥p/ /tw̥ìæ̯̈kámb/ /tw̥ìæ̯̈kám̥pə/ /tw̥ìæ̯̈kám̥pən/
dim. sjrif twieëkempke twieëkempken twieëkempkes
IPA /tw̥ìæ̯̈kǽm̥pkʲe/ /tw̥ìæ̯̈kǽm̥pkʲen/ /tw̥ìæ̯̈kǽm̥pkʲes/ /tw̥ìæ̯̈kǽm̥pkʲez/
dat. sjrif twieëkamp twieëkampe twieëkampen
IPA /tw̥ìæ̯̈kám̥p/ /tw̥ìæ̯̈kámb/ /tw̥ìæ̯̈kám̥pə/ /tw̥ìæ̯̈kám̥pən/

In anger spraoke[bewirk]