Naar inhoud springen

twintjig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Houftèlwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

twintjig /tw̥ɪ́ɲ̊cɪç/

  1. 't alik getal (20) det tösse neugetieën (19) en einentwintjig (21) ligk, tieën kieër twieë (10 × 2), bie 't törve: "IIII IIII IIII IIII"
Raod

Van aadshaer oet geit dit waord same mit 't lidwaord "'t": "'t twintjig". Allewiel huuert me det nimmieë.

Aafbraeking
  • twin-tjig
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
zowaal attributief es predikatief
radikaal liaison
houftèlwaord sjrif twintjig
IPA /tw̥ɪ́ɲ̊cɪç/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪʝ/
rangtèlwaord mannelik vrouwelik ónziejig predikatief
radikaal liaison radikaal liaison
sjrif twintjigste twintjigsten twintjigste twintjigste
IPA /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçsten/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/
biewäördelik sjrif twintjigstens
IPA /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçsten̥s/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçstenz/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

twintjig v /tw̥ɪ́ɲ̊cɪç/

  1. 't getal "20"
  2. (euverdrechtelik) 't twintjigste laevesjaor
Aafbraeking
  • twin-tjig

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif twintjig twintjige twintjigen
IPA /tw̥ɪ́ɲ̊cɪç/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪʝ/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪʝe/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪʝen/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

[1]