Naar inhoud springen

twintjigste

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Rangtèlwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

twintjigste /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/

  1. op plaats twintjig in 'n rie
  2. (es opvolger van 'n houftèlwaord) gedeildj door twintjig
    Waem kan mich neuge twintjigsten oetraekene?
Aafbraeking
  • twin-tjig-ste
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
mannelik vrouwelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
superlatief sjrif twintjigste twintjigsten twintjigste twintjigste twintjigste
IPA /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçsten/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/ /tw̥ɪ́ɲ̊cɪçste/

In anger spraoke

[bewirk]