Naar inhoud springen

twieëveljig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

twieëveljig /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç/

  1. oet twieë stökker bestäöndj
  2. twieë kieër veurgevalle zeendje
Aafbraeking
  • twieë-velj-ig
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif twieëveljige twieëveljigen twieëveljige twieëveljig twieëveljige twieëveljig twieëveljig
IPA /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝen/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝ/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝ/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝ/
partitief sjrif twieëveljigs
IPA /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪçs/ /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) twieëveljigs (toe) (wie) twieëveljig (geer)
IPA /wì: tw̥ìæ̯̈vǽʎɪçs tú:/ /wì: tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

twieëveljig /tw̥ìæ̯̈vǽʎɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • twieë-velj-ig