twieëtalig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

twieëtalig /tw̥ìæ̯̈tà:lɪç/

  1. opgesjreven of ingespraoken in twieë spraoke
  2. in staot twieë spraoke te kónne kalle
Aafbraeking
  • twieë-ta-lig
Synoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif twieëtalige twieëtaligen twieëtalige twieëtalig twieëtalige twieëtalig twieëtalig
IPA /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝen/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪç/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝ/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝe/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪç/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝ/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪç/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝ/
partitief sjrif twieëtaligs
IPA /tw̥ìæ̯̈tà:lɪçs/ /tw̥ìæ̯̈tà:lɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) twieëtaligs (toe) (wie) twieëtalig (geer)
IPA /wì: tw̥ìæ̯̈tà:lɪçs tú:/ /wì: tw̥ìæ̯̈tà:lɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

twieëtalig /tw̥ìæ̯̈tà:lɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • twieë-ta-lig