twieërling

twieë twieërlinge

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

twieërling m /tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ/

1. (femielje) twieë luuj (of bieëster) die zich tegeliekertied inne boek vanne moder óntwikkeldj höbben oet ein imprio (eineiïg) of oet twieë imprio's (twieëeiïg)

Aafbraeking

• twieër-ling

Variaasje

• ↓twieëling

Verwantje wäörd

• siamees

Samestèlling

• twieë + -r + -ling

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	twieërling		twieërlinge	twieërlingen
	IPA	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ/		/tw̥ìæ̯̈rlɪ́ŋe/	/tw̥ìæ̯̈rlɪ́ŋen/
dim.	sjrif	twieërlingske	twieërlingsken	twieërlingskes
	IPA	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ̊skʲe/	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ̊skʲen/	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ̊skʲes/	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ̊skʲez/
dat.	sjrif	twieërling		twieërlinge	twieërlingen
	IPA	/tw̥ìæ̯̈rlɪ̀ŋ/		/tw̥ìæ̯̈rlɪ́ŋe/	/tw̥ìæ̯̈rlɪ́ŋen/

In anger spraoke

Frans: jumeau m Ieslandjs: tvíburi(is:) m Ingels: twin Japans: 双子(ja:), 双生児(ja:) Luuksembörgs: Zwilling m Nederlandjs: tweeling g

Pruus: Zwilling m Sjinees: 孖(zh:), 孿(zh:) Spaans: gemelo m, mellizo m Viëtnamees: sinh đôi(vi:) Zweeds: tvilling g