zieër

Mofers

Biewaord

Lemma

zieër /zìæ̯̈r/

1. (te ~) in te hoeage maot, in 't biezunjert te väöl

Raod

Allewiel wuuert dit waord bao oetsloetendj gebroek in samespeel mit wirkwaordsvörm; opvolgendje vörm mit biewäörd of bieveugelike naamwäörd klinke get ajerwèts. Meis lieëtj m'n in zónne val 't waord "zieër" daotössen oet:

• Det belle doert mich te (zieër) lang.
• Die sjoon zeen mich te (zieër) duur.

Aafbraeking

• zieër

Aafleijinge

• aevezieër, zozieër

Verwantje wäörd

• erg, gans, hieël, huups

Zagswies

• al te zieër: in te hoeage maot

  Die zeen waal get al te zieër mitein besjeftig; det wuuert nag get.

• te zieër

  Det is te zieër gezag.

  Doe mós kieke des te dao neet te zieër väöl aan verwaegs; dan vèltj det óm.

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: (te) zier
• Ingels: too much, too^(en:)
• Nederlandjs: te zeer, te, te veel