aafbinge

Kirchröadsj

Wirkwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaːf.bɪ.ŋə./

Lemma

aafbinge

1. (transitief) jet aafsjlisse durch doa jet umhin tse binge.
2. (transitief) jet los maache durch e Seil tse jebroeche.

Zagswies

• [2] ziech d'r Sjótsel aafbinge.

Samestèlling

• aaf- + binge.

Infléktie

	iech		doe		heë/zie/'t		vier		uur		zie		deilwoad
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
präsens	bing aaf		bings aaf		bingt aaf		binge aaf	bingen aaf	bingt aaf		binge aaf	bingen aaf	aafbingend aafbingens
präteritum I	—		—		—		—		—		—		—
präteritum II	bóng aaf		bóngs aaf		bóng aaf		bónge aaf	bóngen aaf	bóng aaf		bónge aaf	bóngen aaf	aafjebónge	aafjebóngen
kónjunktief	bung aaf		bungs aaf		bung aaf		bunge aaf	bungen aaf	bung aaf		bunge aaf	bungen aaf
imperatief			bing aaf				binge-v'r aaf		bingt aaf
substantiveroeng	infinitief		jeróndief I		jeróndief II		supien				partitsiep
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	aafbinge	aafbingen	aafjebing		aafbinge	aafbingen	aafbingentäre		aafbingentären		aafjebinge		aafjebingen

In anger spröach

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: vasbènje
• Frans: attacher
• Ingels: bind^(en:), tie up
• Nederlandjs: vastbinden
• Portegees: amarrar
• Pruus: anbinden
• Spaans: atar^(es:)
• Törks: bağlamak
• Zweeds: fastbinda

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafbènje
• Frans: détacher
• Ingels: untie, undo
• Iteljaans: slegare, sciogliere
• Nederlandjs: afbinden
• Portegees: desatar, desamarrar
• Pruus: abbinden
• Spaans: desligar, desatar, soltar, ligar
• Zweeds: lossa

Zelfsjtendieg naamwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaːf.bɪ.ŋə./

Lemma

aafbinge ó

1. (jeróndief) jeróndief II va aafbinge.

Infléktie

	stam inkelvaad	stam mieëvaad	diminutief inkelvaad	diminutief mieëvaad
nominatief	aafbinge	—	—	—
genitief	aafbinges	—	—	—
locatief	aafbinges	—	—	—
datief	aafbinge	—	—	—
accusatief	aafbinge	—	—	—