aafblare

Van Wiktionary

Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.blaː.ʁə/

Lemma[bewirk]

aafblare

  1. (ergatief) 't los Losse va aajedruegde Verf va e Óppervlak.
Samestèlling
In anger dialekte

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens blaar aaf blaars aaf blaart aaf blare aaf blaren aaf blaart aaf blare aaf blaren aaf aafblarend
aafblarens
präteritum I blaret aaf blarets aaf blaret aaf blarete aaf blareten aaf blaret aaf blarete aaf blareten aaf aafjeblaard
präteritum II
kónjunktief blaar aaf blaars aaf blaart aaf blare aaf blaren aaf blaart]] aaf blare aaf blaren aaf
imperatief blaar aaf blare-v'r aaf blaart aaf
substantivering infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aafblare aafblaren aafjeblaar aafblare aafblaren aafblarentäre aafblarentären aafjeblare aafjeblaren

In anger spröach[bewirk]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaːf.blaː.ʁə/

Lemma[bewirk]

aafblare ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aafblare.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aafblare
genitief aafblares
locatief aafblares
datief aafblare
accusatief aafblare