kómaaf

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

kómaaf m (Nederlands: komaf, afkomst)

Sinneniem
Verbuging

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

kómaaf m (Nederlands: komaf, einde, eind)

Verwantje wäörd
Verbuging


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kómaaf m /'kʊ̀'má:f/ (mit twieë aksenttuup)

  1. det wo get óntstangen is, 't puntj wovanoet get gekómmen is
  2. 't gehieël van emes zien veureljers
  3. (synoniem) anger waord veur etymologie (ajer vörm van wäörd)
Raod

Veur mienselike verwantjsjappe wuuert döks 't waord "aafkóms" gebroek.

Aafbraeking
  • kóm-aaf
Synoniem
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kómaaf
IPA /'kʊ̀'má:f/ /'kʊ̀'má:v/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kómaaf
IPA /'kʊ̀'má:f/ /'kʊ̀'má:v/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kómaaf m /kʊ̀'mà:f/

  1. 'nen toestandj wo-in get aafgeloupen of oetgesjèdj is
Aafbraeking
  • kóm-aaf
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ('ne) kómaaf maken aan/mit get: get toet 'n inj bringe, get laoten oetsjeie
    Det wuuert tied des toe kómaaf maaks mit det zoepen aldaag.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kómaaf
IPA /kʊ̀'mà:f/ /kʊ̀'mà:v/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kómaaf
IPA /kʊ̀'mà:f/ /kʊ̀'mà:v/