óngerdrökking

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

óngerdrökking v /ʊ́ŋər'drœkʲɪŋ/

  1. d'n toestandj det me door emes verhinjerd wuuert vrie te kónnen hanjele (meis mit geweldj in standj gehaje)
Aafbraeking
  • óng-er-drök-king
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óngerdrökking óngerdrökkinge óngerdrökkingen
IPA /ʊ́ŋər'drœkʲɪŋ/ /ʊ́ŋər'drœkʲɪŋe/ /ʊ́ŋər'drœkʲɪŋen/
dim. sjrif óngerdrökkingske óngerdrökkingsken óngerdrökkingskes
IPA /ʊ́ŋər'drœkʲɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʊ́ŋər'drœkʲɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʊ́ŋər'drœkʲɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʊ́ŋər'drœkʲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]