Naar inhoud springen

ónthölling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ónthölling v /ʊ́n̥'tœ́lɪŋ/

  1. de hanjeling van 't ónthölle, 't aafhaole van 'n bedèkking
  2. de hanjeling van 't aopenbaar make van e geheim of get det ónbekindj is
Aafbraeking
  • ónt-höl-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ónthölling ónthöllinge ónthöllingen
IPA /ʊ́n̥'tœ́lɪŋ/ /ʊ́n̥'tœ́lɪŋe/ /ʊ́n̥'tœ́lɪŋen/
dim. sjrif ónthöllingske ónthöllingsken ónthöllingskes
IPA /ʊ́n̥'tœ́lɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʊ́n̥'tœ́lɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʊ́n̥'tœ́lɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʊ́n̥'tœ́lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]