aafrichting

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aafrichting v (Nederlands: africhting, dressuur, strenge opleiding)

Verbuging

aafrichtinge, aafrichtingske


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aafrichting v /á:fr̥ɪçtɪŋ/

  1. de hanjeling van 't aafrichte van bieëster det die tegooj loestere
  2. (euverdrechtelik) strik óngerrich
Aafbraeking
  • aaf-rich-ting
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aafrichting aafrichtinge aafrichtingen
IPA /á:fr̥ɪçtɪŋ/ /á:fr̥ɪçtɪŋe/ /á:fr̥ɪçtɪŋen/
dim. sjrif aafrichtingske aafrichtingsken aafrichtingskes
IPA /á:fr̥ɪçtɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:fr̥ɪçtɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:fr̥ɪçtɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:fr̥ɪçtɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk