Naar inhoud springen

aankleijing

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

aankleijing v (Nederlands: aankleding)

Verbuging

aankleijinge, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aankleijing v /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪŋ/

  1. de versieringe die de vorm enne stumming van get bestumme
Aafbraeking
  • aan-klei-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aankleijing aankleijinge aankleijingen
IPA /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪŋ/ /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪŋe/ /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪŋen/
dim. sjrif aankleijingske aankleijingsken aankleijingskes
IPA /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:n̥kl̥ɛ̀i̯jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk