Naar inhoud springen

aansloeting

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aansloeting v /á:n̥sl̥ú:tɪŋ/

  1. 'n verbinjing van e nètwerk, wie bie 'ne kómpjoeter, 'nen tillevies of 'nen tillefoon
  2. de meugelikheid toet 't euverstappe van 't ei reismiddel op 't angert
    Wie ich mitten trein in Remunj aankoom, misdje ich de aansloeting oppe bös en mós ich 'n half oer wachte.
  3. 't èns zeen mitein
  4. 't biegeveug waere bie get (wie bie 'n organizaasje)
Aafbraeking
  • aan-sloe-ting
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • aansloeting vinje bie emes: kwa meiningen euverein kómme mit emes anges

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansloeting aansloetinge aansloetingen
IPA /á:n̥sl̥ú:tɪŋ/ /á:n̥sl̥ú:tɪŋe/ /á:n̥sl̥ú:tɪŋen/
dim. sjrif aanslutingske aanslutingsken aanslutingskes
IPA /á:n̥sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:n̥sl̥ʉ̜́:tɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[4]