begrujjing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

begrujjing v /bə'ɣrǿjɪŋ/

  1. 't gehieël aan plantje die grujje, veural op ein specefieke plaats of e zeker gebied
Aafbraeking
  • be-gruj-jing
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif begrujjing begrujjinge begrujjingen
IPA /bə'ɣrǿjɪŋ/ /bə'ɣrǿjɪŋe/ /bə'ɣrǿjɪŋen/
dim. sjrif begrujjingske begrujjingsken begrujjingskes
IPA /bə'ɣrǿjɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'ɣrǿjɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'ɣrǿjɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'ɣrǿjɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]