behanjeling

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

behanjeling v (Nederlands: behandeling)

Verbuging

behanjelinge, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

behanjeling v /bə'háɲə̽lɪŋ/

  1. (millesiene) 't medisch verzorge van emes dae krank is gerich op genaezing
  2. det det besjreve, bespraoken of verwirk wuuert of de meneer worop det gebeurt
    De behanjeling van dit vak oppe sjoeal is nimmieë waat 't gewaes is.
  3. de meneer van wie me mit get of emes ómgeit
  4. (ajerwèts) 't gedraag van emes
Aafbraeking
  • be-hanj-e-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif behanjeling behanjelinge behanjelingen
IPA /bə'háɲə̽lɪŋ/ /bə'háɲə̽lɪŋe/ /bə'háɲə̽lɪŋen/
dim. sjrif behenjelingske behenjelingsken behenjelingskes
IPA /bə'hǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'hǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'hǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'hǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk