belaeving

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

belaeving v /bə'lɛ́:vɪŋ/

  1. 'n ervaring die m'n óngervindj en die 't ónthaje waerd is
  2. 'n vraem of ónverhödse gebeurtenis
  3. (euverdrechtelik) de eige waarnumming
    In mien belaeving höbs doe gei rech.
Aafbraeking
  • be-lae-ving
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif belaeving belaevinge belaevingen
IPA /bə'lɛ́:vɪŋ/ /bə'lɛ́:vɪŋe/ /bə'lɛ́:vɪŋen/
dim. sjrif belaevingske belaevingsken belaevingskes
IPA /bə'lɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'lɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'lɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'lɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]