bemiddeling

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bemiddeling v /bə'mɪde̽lɪŋ/

  1. de hanjeling van 't make van 'n euvereinkóms tösse twieë of mieë straevendje pertieje
Aafbraeking
  • be-mid-de-le-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bemiddeling bemiddelinge bemiddelingen
IPA /bə'mɪde̽lɪŋ/ /bə'mɪde̽lɪŋe/ /bə'mɪde̽lɪŋen/
dim. sjrif bemiddelingske bemiddelingsken bemiddelingskes
IPA /bə'mɪde̽lɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'mɪde̽lɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'mɪde̽lɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'mɪde̽lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]