Naar inhoud springen

besjaving

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

besjaving v (Nederlands: beschaving)

Verbuging

besjavinge, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

besjaving v /bə'ʃà:vɪŋ/

  1. 'n kómplekse maotsjappie worin väöl luuj in stej wonen en häör aeteswaar verkriege middels landjboew
  2. 't gehieël aan kultureel óntwikkelinge van e landj of e volk
  3. (euverdrechtelik) de bewoondje werreld
    Nao veer oer wanjele kome v'r intjelik besjaving taengen ane randj vanne bós.
Aafbraeking
  • be-sja-ving
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif besjaving besjavinge besjavingen
IPA /bə'ʃà:vɪŋ/ /bə'ʃà:vɪŋe/ /bə'ʃà:vɪŋen/
dim. sjrif besjaevingske besjaevingsken besjaevingskes
IPA /bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk