besjaving

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

besjaving v /bə'ʃà:vɪŋ/

1. 'n kómplekse maotsjappie worin väöl luuj in stej wonen en häör aeteswaar verkriege middels landjboew
2. 't gehieël aan kultureel óntwikkelinge van e landj of e volk
3. (euverdrechtelik) de bewoondje werreld

   Nao veer oer wanjele kome v'r intjelik besjaving taengen ane randj vanne bós.

Aafbraeking

• be-sja-ving

Verwantje wäörd

• kultuur, óntwikkeling

Samestèlling

• besjave + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	besjaving		besjavinge	besjavingen
	IPA	/bə'ʃà:vɪŋ/		/bə'ʃà:vɪŋe/	/bə'ʃà:vɪŋen/
dim.	sjrif	besjaevingske	besjaevingsken	besjaevingskes
	IPA	/bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲe/	/bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲen/	/bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲes/	/bə'ʃɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: civilisation^(fr:) v
• Ingels: civilisation^(en:), civilization^(en:)
• Nederlandjs: beschaving g
• Pruus: Zivilisation v
• Spaans: civilización v
• Zweeds: civilisation g