blien

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blien v /blì:n/

  1. e staefken in e kersjet of 'n perpluuj det deentj veur 't sterker te make
  2. e knaoketig matterjaal wo-oet de platen inne móndj van walvèsse besteit
Aafbraeking
  • blien
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blien bliene blienen
IPA /blì:n/ /blí:ne/ /blí:nen/
dim. sjrif blienke blienken blienkes
IPA /blì:n̥kʲe/ /blì:n̥kʲen/ /blì:n̥kʲes/ /blì:n̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]