blinjelings

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Biewaord[bewirk]

blinjelings (Nederlands: blindelings)


Mofers[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blinjelings /blɪ̀ɲelɪ̀ŋ̊s/ (liaison: /blɪ̀ɲelɪ̀ŋz/)

  1. sónger te kieke, mitte ouge toe
  2. (euverdrechtelik) sónger nao te dinke, op good gelök
  3. (euverdrechtelik) sónger 'n eigen oordeil te make
    Doe mós noeatj anger luuj blinjelings volge.
Aafbraeking
  • blinj-e-lings
Samestèlling

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk