Naar inhoud springen

blojing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blojing v /blò:jɪŋ/

  1. 't ewegkómme van blood oete bloodvater of 't lief
Aafbraeking
  • blo-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blojing blojinge blojingen
IPA /blò:jɪŋ/ /blò:jɪŋe/ /blò:jɪŋen/
dim. sjrif bleujingske bleujingsken bleujingskes
IPA /blø̀:jɪ̽ŋ̊skʲe/ /blø̀:jɪ̽ŋ̊skʲen/ /blø̀:jɪ̽ŋ̊skʲes/ /blø̀:jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]