Naar inhoud springen

bretel

Van Wiktionary

e jungske det zich de bretelle vaspak

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bretel v /brə'tæ̀l/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑bertel
Raod

Deze vorm huuert m'n in 't Mofers ummer mieë, meh kump van oearsprónk neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert neet zozieër aafgeraoje, meh doren oearsprunkelike vorm te broeke kaltj me waal stielvolder Mofers.

Aafbraeking
  • bre-tel
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bretel bretelle bretellen
IPA /brə'tæ̀l/ /brə'tǽle/ /brə'tǽlen/
dim. sjrif bretelke bretelken bretelkes
IPA /brə'tæ̀l̥kʲe/ /brə'tæ̀l̥kʲen/ /brə'tæ̀l̥kʲes/ /brə'tæ̀l̥kʲez/


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bretel g /brə.'tɛl/

  1. (kleier) help, bertel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: bretel bretels
dim.: bretelletje bretelletjes