briket
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
briket v /bri̽'kʲæt/
- 'n vaste brandjstóf, wie kaol, die gepees is inne vorm van 'ne kleine brik
- Aafbraeking
- bri-ket
- Zagswies
- brikette staoke
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | briket | brikette | briketten | |
| IPA | /bri̽'kʲæt/ | /bri̽'kʲæd/ | /bri̽'kʲæte/ | /bri̽'kʲæten/ | |
| dim. | sjrif | briketje | briketjen | briketjes | |
| IPA | /bri̽'kʲæce/ | /bri̽'kʲæcen/ | /bri̽'kʲæces/ | /bri̽'kʲæcez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: brekèt
- Frans: briquette v
- Ingels: briquette
- Nederlandjs: briket(nl:) g
- Pruus: Brikett ó
- Zweeds: brikett g
Nederlandjs[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
briket g /bri.'kɛt/
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | |
|---|---|---|
| nom.: | briket | briketten |
| dim.: | briketje | briketjes |