d'rin

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

d'rin /drɪ̀n/ > /drɪ́n/

  1. in 't verneumdje, in 't gemèndje
    Det hok is te klein; ich krieg dae knien noeatj d'rin.
  2. in 'n bewaeging van boete nao binne
    Gank noe d'rin, went anges wuuers te ziepenaat van det waer!
Raod

Dit waord kan neet gesjèdj waere; daoveur mót me "dao-in" broeke.

Lèt op! Bakkes sjrief drin.

Aafbraeking
  • d'r-in
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • 'n bróm d'rin höbbe: duchtig zaat zeen
  • d'rin blieve (naodrök op blieve): stikke
    Ich verslikdje mich en mós zoea hooste det ich bekans d'rin gebleve waas.
  • d'rin houwe wie Paulus inne krinte (naodrök d'rin):
    1. ónnuuedig ónveurzichtige oetspraoke doon
    2. ruum geldj oetgaeve
  • D'rin of d'roet! = Kóm in of blief boete; dooch de deur toe!
  • M'n huitj einen aezel d'roet en drie d'rin: Emes houwe door zien dómmigheid levert nieks es allein mieë las op.
  • Me kan emes veure kop kieke, meh neet d'rin: Me wètj noeatj waat zich inne geis van anger luuj aafspeeltj.
  • zich d'rin en d'roet kalle/lulle: sónger bezej daovan te höbbe (oet dómmigheid) in ei betoog sjoud bekinnen en zich weer vrie kalle
  • zich get d'rin houwe: hieël väöl aete, duchtig dooraete
  • zich get d'rin zitte: hieël väöl aete, duchtig dooraete
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 109.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]