diemendje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

diemendje /dì:me̽ɲɟe/

  1. gemaak van diemendj ('t mineraal)
  2. gemaak van diemendj (de stóf)
Aafbraeking
  • die-men-dje
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif diemendje diemendjen diemendje diemendjen diemendje diemendjen diemendje diemendjen diemendje diemendjen diemendje diemendjen
IPA /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/ /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/ /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/ /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/ /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/ /dì:me̽ɲɟe/ /dì:me̽ɲɟen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In deeik vel kaltj me lever van (gemaak) van diemendj.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

diemendje /dì:me̽ɲɟe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van diemendj
Aafbraeking
  • die-men-dje