Naar inhoud springen

driestummig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

driestummig /drì:stǿmɪç/

  1. gezónge mit drie stumme, gesjreve veur drie stumme
Aafbraeking
  • drie-stum-mig
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif driestummige driestummigen driestummige driestummig driestummige driestummig driestummig
IPA /drì:stǿmɪʝe/ /drì:stǿmɪʝen/ /drì:stǿmɪʝe/ /drì:stǿmɪç/ /drì:stǿmɪʝ/ /drì:stǿmɪʝe/ /drì:stǿmɪç/ /drì:stǿmɪʝ/ /drì:stǿmɪç/ /drì:stǿmɪʝ/
partitief sjrif driestummigs
IPA /drì:stǿmɪçs/ /drì:stǿmɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) driestummigs (toe) (wie) driestummig (geer)
IPA /wì: drì:stǿmɪçs tú:/ /wì: drì:stǿmɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

driestummig /drì:stǿmɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • drie-stum-mig