dujer
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Zelfsjtendig naamwaord
[bewirk]dujer m (Nederlands: stijfkop)
- Kiek bie sjtiefkop.
- Sinneniem
- Verbuging
dujers, dujerke
Mofers
[bewirk]Bieveugelik naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dujer /dʉ̜̀:jer/
- (sterk-verajerd) (predikatief) óngebroekelike vorm van ↑duur
- Raod
Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur bie ós. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veur luuj.
- Aafbraeking
- du-jer
- Net get anges gesjreve
- Zagswies
- Oete wilj vesper:
- 't Laer is te dujer.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 111.