encounter

Van Wiktionary

Ingels[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

encounter /ɪn.'kaʊn.tə(r)/

  1. treffe, taengekómme
  2. óngervinje
    M'n óngervónj väöl perblemen oppe óntdèkkingsreis.
    The expedition encountered many difficulties.
Synoniem

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

encounter /ɪn.'kaʊn.tə(r)/

  1. begaengening
    They had an unexpected encounter with a bear.
    Zie tróffen ónverhöds 'ne baer.
Synoniem