Naar inhoud springen

erf

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

erf ó (Nederlands: erf)

Verbuging

erve, erfke

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

erf v (Nederlands: erfenis)

Sinneniem
Verbuging

—, —


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

erf /æ̀r̥f/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van erve
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van erve
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van erve
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van erve
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van erve
Aafbraeking
  • erf
Variaasje