estafette
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
estafette v /æsta̽'fæte/
- 'n wèdstried wobie speelders e veurwerp (wie stekske) mótte doorgaeven ane volgendje luiper of zwummer
- Aafbraeking
- es-ta-fet-te
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | estafette | estafettes | ||
| IPA | /æsta̽'fæte/ | /æsta̽'fætes/ | /æsta̽'fætez/ | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
In anger spraoke[bewirk]
- Ingels: relay race
- Nederlandjs: estafette g
- Pruus: Staffelwettbewerb m
- Spaans: carrera de relevos v