Naar inhoud springen

estafette

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

estafette v /æsta̽'fæte/

  1. 'n wèdstried wobie speelders e veurwerp (wie stekske) mótte doorgaeven ane volgendje luiper of zwummer
Aafbraeking
  • es-ta-fet-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif estafette estafettes
IPA /æsta̽'fæte/ /æsta̽'fætes/ /æsta̽'fætez/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]