Naar inhoud springen

fakkel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

fakkel v (Nederlands: fakkel)

Verbuging

fakkele, fekkelke


twieë jónges mit fakkele

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

fakkel v /fakəl/

  1. 'nen draagbare staaf of stek woraan m'n aan 't spits 'n brandjbaar stóf, wie ter, hars of was, gestreken haet, wovan de vlam hieël good opluch
Aafbraeking
  • fak-kel
Aafleijinge
Zagswies
  • branje wie 'n fakkel: duchtig branje
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 119.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif fakkel fakkele fakkelen
IPA /fakəl/ /fakə̽lə/ /fakə̽lən/
dim. sjrif fekkelke fekkelken fekkelkes
IPA /fækʲe̽l̥kʲe/ /fækʲe̽l̥kʲen/ /fækʲe̽l̥kʲes/ /fækʲe̽l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: fakkel


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

fakkel /fakəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van fakkele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van fakkele
Aafbraeking
  • fak-kel


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

fakkel g /'fa.kəl/

  1. fakkel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: fakkel fakkels
dim.: fakkeltje fakkeltjes