Naar inhoud springen

geleijing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

geleijing v /ɣə'lɛ̀jɪŋ/

  1. 't versjiensel wobie 't verveur van 'n lektrische lajing of van wörmdje veurkump in e matterjaal
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief geleiïng of geleiing.

Aafbraeking
  • ge-lei-jing
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif geleijing geleijinge geleijingen
IPA /ɣə'lɛ̀jɪŋ/ /ɣə'lɛ̀jɪŋe/ /ɣə'lɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif geleijingske geleijingsken geleijingskes
IPA /ɣə'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɣə'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɣə'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɣə'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]