gelouve

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

gelouve /ɣə'lɒ̀u̯və/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van gelouf
Raod

Deze vorm is neet 't wirkwaord; det is "gluive".

Aafbraeking
  • ge-lou-ve
Variaasje