Naar inhoud springen

gelouf

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

gelouf ó (Nederlands: geloof, ambacht, vak)

Verbuging

gelouve, geluifke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gelouf ó /ɣə'lɒ̀u̯f/

  1. (alternatief) alternatieve vorm veur glouf
Raod

Deze vorm huuertj m'n op 't Mofers minder wie de gebroekelike vorm, mer is neet minder-good Mofers. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuertj dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking
  • ge-louf
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 133.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif gelouf gelouve gelouven
IPA /ɣə'lɒ̀u̯f/ /ɣə'lɒ̀u̯v/ /ɣə'lɒ̀u̯və/ /ɣə'lɒ̀u̯vən/
dim. sjrif geluifke geluifken geluifkes
IPA /ɣə'lœ̀i̯fkʲe/ /ɣə'lœ̀i̯fkʲen/ /ɣə'lœ̀i̯fkʲes/ /ɣə'lœ̀i̯fkʲez/
dat. sjrif gelouf gelouve gelouven
IPA /ɣə'lɒ̀u̯f/ /ɣə'lɒ̀u̯v/ /ɣə'lɒ̀u̯və/ /ɣə'lɒ̀u̯vən/
Raod

Bie de jóngste spraekers wuuert de mieëvaadsvorm sleiptuuenig: gelou\ve > gelou~ve.