Naar inhoud springen

getuige

Van Wiktionary

Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

getuige g /ɣə.'tœy̯.ɣə/

  1. tuug (emes dae get mitgemaak haet)
Homofoon

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: getuige getuigen
dim.: getuigetje getuigetjes