Naar inhoud springen

gewoonte

Van Wiktionary

Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

gewoonte g /ɣə.'ʋo:n.tə ~ ɣə.'β̞o:n.tə/

  1. gewuuendje
Zagswies

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: gewoonte gewoontes
gewoonten
dim.: gewoontetje gewoontetjes