gewoonte

Van Wiktionary

Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

gewoonte g /ɣə.'ʋo:n.tə ~ ɣə.'β̞o:n.tə/

  1. gewuuendje
Zagswies

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: gewoonte gewoontes
gewoonten
dim.: gewoontetje gewoontetjes