grammatika

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

grammatika v /ɣra̽'mà:ti̽ka:/

1. (spraoklieër) 't spraokkundig stèlsel van regels in 'n spraok euver zatsopboew, oetgeng en anger boewstein en wie die zich t'n opzich vanein verhajen en beteikenis oetdrökke
2. (euverdrechtelik) 'n besjrieving van 'n [1], döks ouch inne vorm van veursjrifter

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief grammatica.

Aafbraeking

• gram-ma-ti-ka

Variaasje

• grammaer

Aafleijinge

• grammatikaal

Verwantje wäörd

• spraoklieër

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	grammatika		grammatika's
	IPA	/ɣra̽'mà:ti̽ka:/		/ɣra̽'mà:ti̽kà:s/	/ɣra̽'mà:ti̽ka:z/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: grammaer

Fins: kielioppi Frans: grammaire v Ieslandjs: málfræði v Ingels: grammar Japans: 文法(ja:)

Nederlandjs: grammatica g Pruus: Grammatik v Spaans: gramática v Viëtnamees: ngữ pháp(vi:) Zweeds: grammatik g