heim
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]heim /hɛ́i̯m/
- in zien eigen hoes, oppe plaats wo me woontj
- Raod
't Waord heim wuuert gezeen es kinmirkendj mofers t'n opzich van 't waord thoes det m'n in Remunj gebroek.
De kómbenaasjes !nao heim en !nao hoes kómme neet veur; me kan keze veur heives of op heim aan.
- Aafbraeking
- heim
- Synoniem
- Aafleijinge
- heimendj, heimloos
- heimblaad, heimdörp, heimkónde, heimlandj, heimóngerrich, heimopgaaf, heimplekker, heimwaeg, heimwerk, heimwieë, heimzorg, heimzwumbad
- heimbringe, heimhuuere, heimkómme, heimwaeg, heimwirke
- eigenheimer, Houtem, inheims, oetheims
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- bie emes heim zeen: in 't hoes van emes zeen, oppe plaats zeen wo emes woontj
- Bie ós heim vèltj nieks biezunjers te zeen.
- op heim aan: heives
- emes/get neet heim kónne bringe: emes/get neet kónne plaatse, neet wete waem emes of waat get prónt is
- luuj/miensen heim höbbe: bezeuk höbbe
- de tóng heim höbbe laote ligke: neet väöl zègke, neet väöl kalle
- zich heim veule: zich op zie gemaak veule
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 153-154.
In anger spraoke
[bewirk]
|